ഒഴുകിയകലുന്ന പുഴക്കും പറന്നു പോകുന്ന പക്ഷിക്കും
പറയാനുണ്ടാവും ഒരു വേര്പാടിന്റെ കഥ .
പറഞ്ഞു തീര്ക്കാന് ഇനിയും നിമിഷങ്ങള് ബാക്കി നില്ക്കെ
യാത്ര തുടരുന്നു പുഴ ,
ചിറകു വിടര്ത്താന് എനിക്കെന്തിഷ്ടമെന്നു പക്ഷി .
ഇരുട്ടിന്റെ പൊത്തില് നിന്നും കഥകള് ഇറങ്ങിവന്നു ,
നിദ്രയെ ദൂരെയകറ്റി എന്റെ മൌനത്തിനു കൂട്ടിരുന്നു,
പുലരിയുടെ അവസാനയാമത്തില് ഞാന് ഉണര്ന്നപ്പോള്
നിദ്ര മാത്രം അസ്വസ്ഥയായി .
കവിളിലെ കന്നുനീര്ച്ചാല് രാത്രിയുടെ ബാക്കിപത്രമായി ശേഷിച്ചു
ഞാന് കഥകളെ തിരഞ്ഞു നടന്നു തുടങ്ങി ,
കനല്പ്പാതയില് നീറുന്ന കാലുകള് ലക്ഷ്യമില്ലാതലഞ്ഞു.
ഒടുവില് കണ്ടുമുട്ടിയപ്പോള് പുഴ ചിരിച്ചു ,
ആ കഥകള് ഒരു തവണത്തേക്ക് മാത്രം ;
നിനക്കന്യമായ വേദനയുടെ കയ്പുനീര് പകരുവാന് മാത്രം .
പുഴ വീണ്ടുമോഴുകി , കഥകള് ഉപേക്ഷിച്ച്
എന്റെ സ്പന്ദങ്ങള് മാത്രം പകരുന്ന താളത്തില് .
ഞാന് പക്ഷിയെ കാത്തിരുന്നു , എന്റെ കഥ പറയാന്
അതില് വേര്പാടില്ലയെന്നോര്ത്തു ഞാന് ഖിന്നയായി .
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
വേര്പാടും കണ്ണീരും ഇരുട്ടും .....
ഒരു ചിരി മാത്രമാണ് കണ്ടെത് ....
ചിലെപ്പോ എനിക്ക് തോന്നിയെധയിരിക്കും
....:)
Why is there nothing in English here?
Post a Comment